Al lang hadden wij ernaar uitgezien om naar Geithain te reizen voor onze tweejaarlijkse ontmoeting. In 2014 waren wij voor het laatst daar geweest om o.a. het 25-jarig jubileum te vieren van de banden tussen Geithain en Hengelo. In 2016 waren de gemeenteleden uit Duitsland in Hengelo te gast geweest.
De leden van de werkgroep waren al geruime tijd bezig met de voorbereidingen. Heel welkom was het aanbod van Jan Lok om gezamenlijk met een bus naar Duitsland te reizen, met Jan als chauffeur.
Vrijdag 3 mei jl. vertrokken wij om 8.30 uur vanaf station Oost met de bus richting Duitsland, 2 paren gingen met eigen vervoer. In totaal waren we met 22 personen.
Na een voorspoedige reis, met enkele rustpauzes en hier en daar wat oponthoud vanwege een file, kwamen wij ca. 18.30 uur aan in Geithain. Onze gastgezinnen stonden al klaar bij de Nikolaikirche om ons welkom te heten. Het weerzien was warm en hartelijk. Zo bijzonder om dit te mogen ervaren.
De volgende morgen moesten wij al bijtijds op stap, richting Herrnhut (nu met een busonderneming uit de regio, via een prachtige route met veel natuurschoon en onafzienbare geelbloeiende koolzaadvelden). Herrnhut is een stad in de deelstaat Saksen, Landkreis Görlitz. Het ligt ca. 60 km verwijderd van Dresden, in de nabijheid van de Tsjechisch/Poolse grens. Doel van onze dagtocht was om een bezoek te brengen aan de Evangelische Broedergemeente van de Herrnhutters. Deze gemeenschap is in 1722 gesticht door graaf Nikolaus von Zinzendorf toen hij voor enkele vervolgde Moravische broeders op zijn landgoed de kolonie Herrnhut bouwde (een bekende naam van de Moravische broeders is Jan Amos Comenius). Zoals Von Zinzendorf het verwoordde stelde hij deze beweging “unter des Herrn Hut” ('onder de hoede van de Heer').
Wij werden daar verwelkomd met een heerlijke lunch, waarna we vervolgens in de kerkzaal door Pfarrerin Erdmute D. Frank werden geïnformeerd over het ontstaan van de Evangelische Broedergemeente, over de kerkzaal/het kerkgebouw en de omringende gebouwen. In hun spiritualiteit en liturgie speelt muziek een grote rol. Ook bekend zijn de 'Losungen”, dat is een aandachtsboek voor alle dagen met een Bijbelvers uit het Oude Testament en één uit het Nieuwe Testament.
Na afloop konden wij het inpandige museum bezoeken, waarna wij onze weg vervolgden naar de bijbehorende Dodenakker (even buiten Herrnhut). De oudste graven hier dateren al van begin 18e eeuw, sommige meer dan 300 jaar oud. De gelijkvormigheid en eenvoud van de graven wil de gelijkheid van allen in de dood en voor God benadrukken. Ook de familie Von Zinzendorf is hier begraven. Het maakte veel indruk. Misschien interessant om een en ander na te lezen op internet? www.herrnhuter.de
Een heel ander karakter had ons bezoek aan het bedrijf waar de Herrnhutter Adventssterren worden vervaardigd en verkocht. Al vanaf het begin van de 19e eeuw (ook ontstaan vanuit de broedergemeente) worden deze geometrische sterren gemaakt. Nu zijn ze verkrijgbaar in papieren of kunststoffen uitvoering, in allerlei kleuren en ze worden wereldwijd verkocht. Men kon ter plekke een demonstratie zien hoe ze gemaakt worden. Veel van onze medereizigers lieten zich verleiden om een of meerdere sterren mee te nemen naar huis.
Na alle indrukken was het tijd om terug te keren naar Geithain, waar een heerlijk warm buffet op ons stond te wachten in de Lutherzaal (bij de kerk).
Pfarrer Helbig en zijn echtgenote hadden zich inmiddels ook bij het gezelschap aangesloten en hij sprak woorden van welkom. Hij benadrukte de wederzijdse warme gevoelens van vriendschap en de verbondenheid door het één-zijn in geloof.
Er werden geschenken uitgewisseld. Namens de gemeenschap van Geithain werd door Pfarrer Helbig een fles Lutherwijn (t.g.v. de Reformatie) aangeboden, namens de Protestantse Gemeente Hengelo bood Bertus Kuipers een kaars aan met het nieuwe logo: afbeelding van een duif met de drie kerken. Met veel dank aan Diederik Vellinga voor het ontwerpen en maken van dit logo.
Al weken (!) hadden Bertus K. en Jan L. muziek geoefend ter voorbereiding op een samenzang op de gezellige zaterdagavond. Volgens Jan moet men de volkscultuur in ere houden en daartoe had men een aantal oude volksliederen uitgezocht. Onder begeleiding van piano (Jan) en hoorn (Bertus) werd enthousiast meegezongen.
Het Nederlandse lied (Boer wat zeg je van mijn kippen) werd door onze Duitse vrienden vol overgave meegezongen. Wat een plezier!
Zondag om 10 uur was de eredienst, waar Pfarrer Helbig voorging. Het was Zondag Rogate (bidt) en hierop had de voorganger zijn overweging gebaseerd. Het was een inspirerende preek die ons aanzette tot nadenken hoe te bidden en waarvoor.Reis naar partnergemeente Geithain – vrijdag 4 mei t/m zondag 6 mei
Na afloop van de dienst was er koffie met héél véél Kuchen. Men kon zich nog even gezellig met elkaar onderhouden en toen was het tijd om de terugreis naar Hengelo te aanvaarden. Heel hartelijk werd er afscheid van elkaar genomen, zij het met gevoelens van enige weemoed. Maar we hopen elkaar in de toekomst weer te mogen ontmoeten.
Uit het bovenstaande hebt u kunnen lezen wat wij tijdens ons bezoek naar Geithain hebben gedaan, min of meer een feitelijk verslag. Het is waardevol om zo samen op reis te gaan. Heel veel dank gaat uit naar de organisatoren van dit weekend, voor het vele werk door hen gedaan. Ook naar de gebroeders Lok voor hun aandeel in de reis.Reis naar partnergemeente Geithain – vrijdag 4 mei t/m zondag 6 mei
Wat zo moeilijk in woorden is uit te drukken zijn de liefde, hartelijkheid en gastvrijheid van de mensen in Geithain, die wij van hen mochten ontvangen. Wat hebben ze veel werk verzet om het ons naar de zin te maken. Kostbaar is de verbondenheid in het geloof in Die Ene, dat wij in elkaar herkennen en aanwezig weten. Kortom, gevoelens om te koesteren en zorgvuldig te bewaren.
Namens alle Geithaingangers,
Wim & Mini Kruijer,
Werkgroep Gemeentecontact Geithain Hengelo.
augustus 2018