In het 25ste jaar dat de contacten tussen Texel en Rügen bestaan, was het onze beurt om op reis te gaan naar dat andere eiland in de Oostzee.
Met 13 mensen vertrokken we op 8 september. Na een warme, voorspoedige reis was het een hartelijk weerzien met onze vrienden op Rügen. Het voelt altijd weer spannend, het moment dat we het eiland oprijden, maar ook als thuiskomen. Meteen al hele gesprekken en plannen maken voor de volgende dag, die we naar eigen keuze mochten invullen.
Een paar van ons wilden graag naar Hiddensee, een klein eiland ten westen van Rügen. In de DDR tijd een oord van vrijheid. Het is autovrij, wel paard en wagens en fietsen. Een steile kust en een zandstrand, natuur met oude bomen, mooi museum en veel toeristen, maar toch veel rust.
De volgende dag trokken we met de hele groep naar een prachtig deel van Rügen, Mönchgut. Daar, in Middelhagen, bezochten we een oude school, waar we keurig in de bankjes zaten en een uur les kregen van een “oude schooljuf”
Na de picknick in de schaduw maakten de meesten een mooie wandeling naar een hoog punt met een geweldig uitzicht.
’s Avonds zaten we in de “Witte Schakel”waar onze vrienden hadden gezorgd voor een “crimi-diner”. Hans Marseille hield een beeldend verhaal bij het overhandigen van de cadeaus voor onze gastgezinnen. Dat waren n.l. dienbladen met de afbeelding van de “Dokter Wagemaker”, gesponsord door de Teso.
Zondagmorgen tijdens de dienst heeft Wikke het woord gedaan. Ze vertelde dat we op Texel in september aandacht besteden aan het Hooglied, het Lied der liederen, over de liefde.
Het cadeau dat zij overhandigde was een reproductie van een schilderij van Chagall over het Hooglied.
Als Texelse groep zongen we lied 808: In diepe nacht ben ik gegaan. Na de dienst was er op het kerkplein Kaffee mit Kuchen en alle gelegenheid om gezellig bij te praten. ’s Middags rijden we naar Boldewitz om een prachtig koetshuis te bezichtigen. Binnen krijgen we ook uitleg bij de mooie schilderingen op behang.
Als afsluiting gaan we in de naastgelegen kapel en zingen Laudate omnes gentes.
Daarna reden we naar een plek aan het water waar we tot zonsondergang bleven. Sommigen hadden veel last van muggen, anderen namen een frisse duik.
Maandagmorgen vroeg uit de veren voor de terugreis, waarbij we uitgezwaaid werden door onze vrienden. ’s Avonds zijn we weer veilig op Texel gearriveerd, voldaan na fijne dagen met elkaar. Volgend jaar komen zij hopelijk weer hier.
Namens de Rügengroep, Ria Witte