Partnergemeentes Putten – Wittgendorf/Oberseifersdorf
Een reis van 850 km voor een jubileum
In Oost-Duitsland hebben we twee partner-gemeentes. Wittgendorf en Oberseifersdorf. Deze twee dorpen liggen vlak bij elkaar in de buurt van het drielanden-punt van Polen, Duitsland en Tsjechië. Het zijn kleine dorpen aan een beek in een verder agrarisch gebied. In Oberseifersdorf wonen ongeveer 1000 mensen.
De barokke kerk van Oberseifersdorf die er nu staat bestaat 300 jaar. En dat is gevierd in de week van 6 t/m 12 oktober 2014. De laatste activiteit was een officiële kerkdienst, waar zoveel mogelijk oud-predikanten aanwezig waren. Ook de predikant die bij de eerste uitwisselingen met onze kerk actief was, was aanwezig: ds. Friedrich Krohn. Ook onze kerk was op de hoogte gebracht van dit gedenkwaardig jubileum en we waren natuurlijk ook uitgenodigd.
Ook al is het al weer een aantal jaren rustig in de officiële contacten met de kerk, er zijn nog altijd mensen die corresponderen met de gastgezinnen van toentertijd. Uiteindelijk zijn alleen Rennie en ik met een gehuurde camper naar Oberseifersdorf getogen, met in het busje een grote vaas met een mix van droogbloemen en kunstbloemen, een cadeau namens onze kerk.
Op zaterdag kwamen we aan en konden onze auto kwijt op de binnenplaats van een immense boerderij, met waarschijnlijk wel 40 kamers. Nu slechts bewoond door Arnd en Karin Roessler met hun zoon Armin.
De camper werd omgedoopt tot slaapkamer op wielen, want we werden gastvrij onthaald door de bewoners. We hoorden en vertelden verhalen over de goede tijd die we met elkaar gehad hebben.
We waren mooi op tijd om de bloemen een goede plaats te geven, maar ook om alle bekende families van vroeger te begroeten: Krohn, Neumann, Boehmer, Buchheim, Hasse, Schmahl, Karsten Jakob, enz.
Het was een goede dienst, waarbij ook twee kloosterzusters aanwezig waren. De kerk was namelijk ooit gebruikt als kapel voor hun kloosterorde.
Ook alle vroegere predikanten, voor zover nog in leven, spraken goede woorden. Ook de gepensioneerde ds. Krohn, wiens vrouw ernstig ziek is, liet zijn bekende stemgeluid in deze prachtige kerk klinken.
Omdat je als partnergemeenten elkaar tot steun moet zijn, mocht ik enkele woorden spreken. Met de meegebrachte vaas als uitgangspunt vertelde ik over onze kerk in Putten die veel verschillende mensen en meningen herbergt (kinderen aan het avondmaal, kerkelijke inzegening van huwelijken van mensen van hetzelfde geslacht), en zo een veelkleurigheid met zich meebrengt, wat het boeket alleen maar ten goede komt. Maar dat er wel één vaas is, die ons tezamen houdt. Omdat het een “Strauss” betreft die jarenlang goed kan blijven, was onze wens, dat ze zich de boodschap uit Putten herinneren, telkens als dat nodig zal zijn.
In de gesprekken, die na de dienst volgden, bleek, dat de vragen die ons in Putten bezig houden, nauwelijks verschillen van die van hen.
De groeten die we namens vele bekenden uit Putten hebben overgebracht, werden beantwoord met het verzoek om de groeten terug te doen. En niet alleen voor diegenen die ons de groeten hadden meegegeven.
Hartverwarmend, en zeker zinvol, dit bezoek.
En omdat het herfstvakantie was en Rennie en ik nog een weekje overhadden, hebben we nog een paar heerlijke dagen in Tsjechië doorgebracht.
Rennie en Albert Nieuwenhuis