Het gebeurt niet vaak dat onderlinge contacten over een afstand van 800 km zolang stand houden. Maar wat blijkt, hoe langer de contacten duren hoe waardevoller ze worden.
Waardevol, omdat zij bijdragen aan een verrijking in je leven. Je geniet van het feit dat je elkaar weer ziet. Onderling vorm je een klankbord om de fijne dingen maar ook vervelende zaken in het leven te kunnen bespreken.
Ook de natuurlijke omgeving van Burg-Spreewald is een prachtig natuurgebied en op zichzelf al een bezoek waard. Des te prettiger is het om er in mei 2015 met onze groep weer heen te gaan.
Donderdagmiddag 2 oktober , de telefoon gaat, onze gasten zijn Utrecht al voorbij.
Een uurtje later kunnen we onze vrienden, de leden van onze partnergemeente
hartelijk welkom heten in De Open Hof.
Opnieuw was het bezoek aan onze gemeente door onze partnergemeente van Burg-Spreewald een fijn weerzien.
Het was verrassend veel jonge mensen te zien binnen de grote groep van ongeveer vijftig gasten. Wat een geluk dat het steeds weer lukt gastgezinnen te vinden om iedereen goed op te vangen.
De avond brengt ieder door in het eigen gastgezin.
Vrijdag, een vrije dag met de mogelijkheid het Oude Raadhuis en de Dorpskerk te bezoeken. Dit was een “schot in de roos, voor de gasten een rustige, ontspannen dag na de lange bustocht op donderdag een verademing.
In de Dorpskerk konden we ’s middags genieten van orgelmuziek door Alex den Boer, waarna ook Lydia, de Kantorin uit Burg, op het orgel mocht spelen. Verder konden we genieten van de mooie gebrandschilderde ramen. bekijken.
De gasten missen het kruis in de kerk. (In Lutherse gemeenten is dat er wel).
Daarna genoten de gasten van een dorpswandeling en het bezoeken van enkele winkels waar onder andere druk Holländische Käse werd ingekocht.
Met prachtig weer is het zaterdag heerlijk om ons prachtige waterrijke landje, met name het Deltagebied, te laten zien aan onze gasten.
Nadat we eerst in het watersnood museum zien hoe verwoestend ‘water’ kan zijn, maakten we een interessante en gezellige boottocht op de Oosterschelde, waarbij zelfs zeehonden gespot werden.
Het bezoek aan het Watersnoodmuseum werd door jong en oud op prijs gesteld. Het museum geeft op onderhoudende en informatieve wijze uitgebreide informatie over De Ramp van 1953. Onze gasten waren niet alleen onder de indruk van het feit dat zoveel slachtoffers waren te betreuren bij deze dijkdoorbraken, maar ook hoe grondig en snel de Deltawerken werden uitgevoerd om “zoiets nooit meer te laten gebeuren…”
Voor de gemeenteavond zijn ook de Oud-Beijerlandse gemeenteleden uitgenodigd.
Jammer dat niemand hieraan gehoor heeft gegeven. Een gemeentebezoek uit onze partnergemeente is ook een mogelijkheid om over de grenzen van onze eigen gemeente heen te kijken.
Na een lopend buffet, waarvoor velen zich thuis voor hadden ingespannen om iets lekkers te leveren, kon iedereen deelnemen aan kringgesprekken of aan een creatieve activiteit, waarna er nog gelegenheid was onder het genot van een hapje en een drankje gezellig verder te praten.
Tot slot alweer de viering op zondagmorgen. Geweldig voorbereid met een heel goede integratie van bezoek en de jaarlijkse Israëlzondag. Prachtige zang van de joodse chazan. Dit met onze supercantor Leo die dit samen met hem tot iets heel bijzonders maakte
Het is door velen als een wonder ervaren.
Duitsers, de chazan (Israël) en Nederlanders - vroegere vijanden - nu samen in één eredienst. Internationale contacten die grote indruk maakten…..
Samen zingen, luisteren en bidden/danken.
Als gezegende mensen nemen we afscheid.
Het duurde lang voor al onze Duitse gasten –na soep en een broodje- in de bus waren gestapt. Het afscheid ontroerend... goede reis en volgend jaar zien we elkaar terug, in Burg.
Om half twee ’s morgens vroeg kwam er een mailtje binnen dat de groep om half een weer veilig was aangekomen.
Ineke Wisse